Lieve allemaal,

Vandaag, 14 februari 2019, was echt een dag waarvan je ‘m liever overslaat. Ik had de afgelopen dagen super hard geleerd voor een midterm van vandaag. Om half negen moest ik op de universiteit zijn voor dat tentamen over oceanen, de atmosfeer en de aarde. Normaal gesproken rijd ik met mijn huisgenootje mee naar de universiteit (echt super lief) en hoef ik niet met de bus. Zo ook vandaag zou ik met haar meerijden. Het had natuurlijk deze week veel gesneeuwd (met een dag vrij voor de vele hoeveelheden sneeuw). Echter was al de sneeuw ijs geworden… Toen wij de auto dus van de oprit wilden afrijden door de sneeuw, kwamen we vast te zitten… We konden niet vooruit en niet achteruit. Dat kon ook echt alleen mij overkomen op een dag met een midterm. Uiteindelijk besloten dat we niet weggingen komen en toen ben ik maar naar de bus gesprint. Die reed natuurlijk net voor mijn neus weg, dus wachten op de volgende… Ondertussen werd het krap om het tentamen nog te halen, maar de volgende bus kwam gelukkig binnen vijf minuten (jaa, een van de langste vijf minuten ooit ? ). Een stressvolle busrit verder, op de minuut precies liep ik mijn tentamen binnen.

Dan zul je zeggen: ‘Marjolein, dan kun je nu stoppen met stressen, want je bent in je tentamen en het is maar een tentamen.’ En dan zou ik het helemaal met je eens zijn. Ware het niet dat mijn hersenen natuurlijk daar niet aan mee wilden werken. Dus zo dacht ik na 50 minuten dat het tentamen al afgelopen was (ik had 80 minuten). Dus dat was wel een super fijne bijkomstigheid! En had ik bijna vraag 1 niet ingevuld, omdat ik die even had overgeslagen.

Uiteindelijk denk ik dat het tentamen wel heel goed ging, maar wat een uitdaging zeg!

Na dat tentamen moest ik gelijk door naar een werkcollege van hetzelfde vak. In het werkcollege doen ze altijd een mini toets om te testen of je stof wel gelezen hebt. Nu had ik natuurlijk niet geleerd voor dat toetsje (want ik had een tentamen (prioriteiten stellen)). Dus even snel doorgebladerd en toch een 5/5 ?. Vanaf dat moment was het allemaal weer een beetje beter. Het werkcollege was eerder klaar, kon even naar huis bellen voor de gezelligheid (en mijn tentamenverhaal) en mijn opdracht van die middag eerder inleveren (waardoor ik die middag heel veel credits kreeg van mijn docent (jajaa nerdje ?)).

Na mijn middagcollege ben ik lekker naar huis gegaan, lekker gechilld en een donut gehaald. Nu ben ik lekker thuis, heb lekker gekookt en gegeten. Zit nu lekker op de bank met chocola en ijs en wilde jullie even vertellen dat ik het ondanks soms wat tegenslagen ik het echt heel goed naar mijn zin heb. Vandaag weer beseft dat ik heel veel lieve mensen om me heen heb, hier en in Nederland (en in Bosten (hè Alinda ?)). Ik mis jullie allemaal wel, maar kom voorlopig nog niet naar huis want ik heb het hier echt heel erg naar mijn zin ?.

Volgende week is het reading break, dus tijd om even rust te vinden. Ik ga een paar dagen weg met Harriët, Lyanne, Ana en een vriend van Ana naar Tofino en kan echt niet wachten!

Vergeet niet om het foto album van februari even te bekijken voor alle nieuwe foto’s van deze week. Onder andere van ons in de sneeuw met onze sneeuwpoppen.

Heel veel liefs,

Marjolein